Posted in Najbardziej palący problem Simi, brak wody, jest w pewien sposób jego największą zaletą. Jeśli zbiorniki na deszczówkę nie napełnią się w zimie, z Rodos musi być sprowadzana słonawa, droga woda.Wyspa nie jest więc w stanie utrzymać jednego czy dwóch dużych hoteli. Zamiast tego setki ludzi dowożone są statkami w czasie sezonu na jednodniowe wycieczki z Rodos, pozbawiane swoich pieniędzy i odsyłane z powrotem. Ten układ pasuje zarówno wyspiarzom jak i tym nielicznym gościom, którzy się tu zatrzymują na dłużej. Mieszkańcy staną się bardziej serdeczni, gdy zobaczą, że się nie jest jednodniowym turystą. Wielu cudzoziemców wraca tu regularnie. Nawet ma tu domy. Od połowy lat osiemdziesiątych bardziej atrakcyjne nieruchomości sprzedano w tak dużej liczbie, że wyspa jest na dobrej drodze do stania się drugą Idrą.
Stolica wyspy i jedyne miasto składa się z portu Gialos i Horio na wzgórzu powyżej, które znane są razem pod nazwą SIMI. Nie do wiary, lecz niecałe sto lat temu miasto było bogatsze i miało więcej mieszkańców (30 000) niż miasto Rodos. Bogactwo przyszło, pomimo jałowości ziemi, dzięki mistrzostwu w budowaniu statków i połowom gąbek, uprawianych tu od czasów przedklasycznych. Pod okupacją turecką, Simi tak jak inne wyspy Dodekanezu, cieszyło się znaczną autonomią, w zamian za roczną daninę w postaci gąbek dla sułtana. Lecz wojna 1919-1922, pojawienie się sztucznych gąbek i stopniowe zastępowanie załóg mieszkańcami Kalimnos, przesądziły o losie lokalnej gospodarki. Siady obu tych działalności pozostały, lecz gąbki w sklepie z pamiątkami pochodzą przede wszystkim z Ameryki Północnej, a wspaniałe XIX-wieczne rezydencje są teraz w dużej mierze opuszczone i bez dachów, ich okna patrzą ślepo na piękny, naturalny port. Tak jak w Kastellorizo, wybuch amunicji w czasie wojny — tym razem spowodowany przez wycofujących się Niemców — zrównał z ziemią setki domów w Horio. Krótko po tym, 8 maja 1945 została tu podpisana oficjalna kapitulacja niemieckich jednostek okupujących Dodekanez. Tablica upamiętniająca to wydarzenie znajduje się na budynku obecnej restauracji Restaurant Les Katerinettes (nie polecamy jej pod innym względem), a co roku w tym dniu organizowany jest festiwal z muzyką i tańcami.
