Anafiotika i Muzeum Kanellopoulosa

Przedłużeniem ulicy Kidathineon za skrzyżowaniem z Adrianou jest Odos Thespidos dochodząca aż do Akropolu. Po prawej bielone wapnem kubistyczne domki Anafiotiki radośnie wyznaczają rejon nie podlegający wpływom architektów.

Budynki te wznieśli robotnicy z wyspy Anafi w archipelagu Cyklad, zatrudnieni w połowie XIX w. przy rozbudowie Aten. Ponieważ nie stać ich było na zakup ziemi, korzystali z prawa, wedle którego wystarczyło w ciągu jednej nocy wznieść cztery ściany i dach, by o świcie zostać właścicielem zajętego w ten sposób terenu. Domki, a także dwa pobliskie kościoły, przypominają budynki, jakie wyspiarze stawiali w swych rodzinnych stronach. Niestety obecnie wiele chatek stoi pustych.

Idąc ulicą Rangava lub Stratous wokół wzgórza Akropolu, wychodzi się w końcu na Theorias obok eklektycznego Muzeum Kanellopoulosa (wt.-nd. 8.30-15.00; 400 dr). Eksponaty zgromadzone w tym najwyżej położonym domu pod Akropolem nie różnią się specjalnie niczym od zbiorów innych, większych muzeów, ale jest w nich coś osobliwie pięknego. Przeważają ikony, choć jest też sporo bizantyjskiej biżuterii, koptyjskich tkanin i nieco rozmaitych wytworów sztuki cykladzkiej i kreteńskiej. (Na piętrze strażnik wskazuje turystom płci męskiej miniaturową wazę „Kama Sutra”.)

Jedną przecznicę na wschód od muzeum, między Klepsydras a Alimberti stoi Panepistimion, uważany za najstarszy budynek Aten z okresu po odzyskaniu niepodległości. Wzniesiono go w latach trzydziestych XIX wieku, mieścił się w nim pierwszy uniwersytet nowożytnej Grecji.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.