KOMOTINI, 48 km na wschód od Ksanthi, jest większe i mniej atrakcyjne, zdominowane przez wysokie bloki mieszkalne, z brudnymi i hałaśliwymi ulicami pełnymi samochodów. Ze swymi czternastoma meczetami jest też wyraźnie bardziej tureckie, choć obok muzułmanów mieszka tu, często w tych samych dzielnicach, sporo wyznawców prawosławia.

W XIII w. miasto zyskało na znaczeniu i bogactwie dzięki bliskości Via Egnatii. Turcy, którzy zajęli Komotini w 1361 r., zmienili jego nazwę na Gioumoulzina; funkcjonowała ona aż do upadku Imperium Osmańskiego. W 1912 r., w przededniu pierwszej wojny bałkańskiej, do Komotini wkroczyli Bułgarzy; w następnym roku Grekom udało się wyzwolić miasto, ale wkrótce ponownie znalazło się ono pod kontrolą bułgarską. Ostateczne wyzwolenie nastąpiło 14 maja 1920 r.

Warto tu zajrzeć na stary bazar, na północ od głównego placu Plateia Ireni; w ocienionych kafejkach i sklepikach między meczetami a wspaniałą turecką wieżą z zegarem można kupić wszystko, od dywanów po blaszane wiadra. Szczególnie duży ruch panuje tu we wtorki, kiedy ze swoimi wyrobami zjeżdżają się mieszkańcy okolicznych wiosek. Za starą częścią miasta widać współczesną katedrę i pozostało­ści po bizantyjskich murach miejskich.

W Komotini od stuleci mieszkali obok siebie Grecy i Turcy; wpływy tych pierwszych wzrastały stopniowo, w miarę jak chyliło się ku upadkowi Imperium Osmańskie. W szkołach zakładanych przez zamożnych Greków rozwijała się grecka kultura i sztuka. Niektóre z tych ośrodków istnieją do dziś — w neoklasycystycznym gmachu Helleńskiej Szkoły Obywatelskiej Nestora Tanakali przy Odos Dimokritou, za Parkiem Centralnym, mieści się obecnie siedziba dziekana Uniwersytetu Trac­kiego; w innym, przy Odos Agios Giorgios, po drugiej stronie parku, otwarto Muzeum Folkloru (pn.-sb. 11.00-13.00); eksponaty obejmują trackie hafty, tradycyj­ne stroje ludowe, naczynia miedziane oraz zbiór pieczęci religijnych. Warto też zajrzeć do wyraźnie oznakowanego Muzeum Archeologicznego (codz. 9.00-17.00), po prawej, nieopodal głównej drogi z Ksanthi. Za pomocą makiet .i znalezisk . archeologicznych z okolicznych wykopalisk można się tu zapoznać z historią Tracji od czasów prehistorycznych po epokę Bizancjum. Wśród eksponatów znajdują się m. in. liczne posągi, popiersia, płaskorzeźby, biżuteria i przedmioty codziennego użytku.

Noclegi oferuje Astoria przy głównym placu i cokolwiek droższy Democritous przy Platia Viziniou 8. W rejonie bazaru czynne są pandohia (hotele robotnicze), w tym Helias przy Dimokritou 3.

Na północ od Komotini

Od upału i hałasu można uciec na północ, do lasu Nymfaia, w którym mieszkańcy Komotini chętnie uprawiają jogging i chodzą na spacery; czynnych jest tu kilka kawiarni. Nieco wyżej przy drodze pojawiają się ruiny bizantyjskiej fortecy Nymfias, z której wspaniale widać Komotini i morze. Podobno w pogodny dzień można stąd nawet zobaczyć oddaloną o przeszło 100 km górę Athos.