Najbliższe Hory plaże to te na północ, w TOURLOS (okropna i oddalona o 2 kilometry) i AGIOS STEFANOS (4 kilometry, znacznie lepsza). Obie są rozbudowanymi kurortami i mają regularne połączenia autobusowe z Mykonos. W Agios Stefanos tawerny i pokoje do wynajęcia (jak i hotele dla grup zor­ganizowanych) leżą z dala od plaży — spróbuj Elenę Gripari.

Inne pobliskie miejsca, odwiedzane przez wycieczki, obejmują tereny na połu­dniowo-zachodnim półwyspie — dość przeciętne plaże, wciśnięte w piękne zatoki. Najbliżej miasta położona jest (1 km) MEGALI AMMOS — dobra plaża, poza którą leżą płaskie skały, można też wynająć drogie pokoje. Pobliska zatoka Korfos wyróżnia się miejskim wysypiskiem śmieci i hałasem pracujących tu maszyn.

Autobusy obsługują ORNOS — jest tu Lucky Divers Scuba Club  którego plaża jest w porządku, chociaż ceny za kwatery są ustawione dobrze powyżej średniej” i AGIOS IOANNIS, zatoka z małą kamienistą plażą i kapliczką.

Południowe wybrzeże jest najbardziej zatłoczoną częścią wyspy. Kaikia pływają z miasta do wszystkich jego plaż, które należą do najmniej zagospodarowanych na wyspie i ciągle, do pewnego stopnia, uważane są przez Greków za plaże rodzinne. Można zacząć od PLATIS GIALOS (4 kilometry na południe od miasta), chociaż nie będziesz tam sam. Jeden z najdawniej założonych kurortów na wyspie, nie jest już wyłącznie grecki. Piaski zostały zmonopolizowane przez hotele i nie dostanie się tu już pokoju między czerwcem a wrześniem, nawet w sytuacji kryzysowej. Wolne miejsca można znaleźć w mającym klasę Petinos Dive Club. Znajdujące się w pobliżu PSAROU jest bardzo piękne: 150 metrów białego piasku z drzewami i tatarakiem, pokrytego opalającymi się ludźmi. Chyba że jest już po zmroku, przed świtem lub poza sezonem. Tu znajduje się kolejny klub płetwonurków. Plaża podzielona jest pomiędzy różne hotele. Można wypożyczyć narty wodne i windsurfing, lecz nie da się znaleźć pokoju w okresie od połowy czerwca do połowy września, chyba że zrobiłeś rezerwację dużo wcześniej. Piaszczys­ta ścieżka za Platis Gialos przecina opuszczone pola i groty cypla, prowadząc do plaży PARANGA o bladożółtym piasku, gdzie otworzono ostatnio oficjalne pole namiotowe: niedrogie i dobrze wyposażone. We wschodniej części zatoki można nieźle ponurkować. Zatoka jest pełna skał wulkanicznych, rozgwiazd i jeżowców. Więcej ścieżek wiedzie przez szczyty klifów i schodzi do PARADISE BEACH, dobrze osłoniętej plaży — zwłaszcza dla nudystów — pełnej pięknych ludzi. Półksiężyc białego piasku sprawia, że jest to miłe miejsce, gdzie warto się zatrzymać: jest tu oficjalny kemping (otw. IV-X), klub płetwonurków oraz dwie tawerny (Freddie’s sprzedaje anglojęzyczne gazety). Następna zatoczka na wschód obejmuje plażę SUPER PARADISE (oficjalnie „Plindri”), do której trzeba albo dojść albo dopłynąć kątki. Jest tu miła, przyjazna atmosfera i parę tawern. Dawniej miała reputację plaży wyłącznie dla homoseksualistów i nudystów, chociaż dziś jest mieszana.

Chyba najlepszą plażą na Mykonos jest Elia, ostatni port, do którego dopływają kaikia. Najdłuższa na wyspie, lecz przedzielona na pół przez skalisty obszar, jest piaszczystym pasem piachu z zielonym tłem. Prawie wyłącznie dla nudystów, plaża szczyci się wspaniałą restauracją Matheos. Jeśli tłumy doszły i tu, ostatnią drogą ucieczki jest skalista ścieżka prowadząca przez wzgórek przy końcu plaży (ten z białym domkiem). Idzie ona w górę — wspaniałe widoki na wschód i zachód — aby potem zejść do KALO LIVADI (okresowe autobusy), zadziwiającej plaży przy rolniczej dolinie z małymi domkami. Nie wygląda to na część tej samej wyspy. Położona dalej LIA jest mniejsza, lecz cudowna, z bambusowymi osłonami przed wiatrem, czystą wodą i tawerną.