Kavala

KAVALA, położona na zboczach góry Simbolon, jest drugim co do wielkości miastem Macedonii i głównym portem północnej Grecji. Kiedy mija się przedmieś­cia, raczej odchodzi ochota na dłuższy pobyt. Jednakże centrum jest całkiem przyjemne, położone wokół dziewiętnastowiecznej przystani i starych magazynów tytoniowych. Na skalistym cyplu na wschodzie wzrok przyciąga cytadela, zaś powyżej nowoczesnych dzielnic mieszkaniowych elegancki turecki akwedukt biegnie do starej części miasta .

W starożytności miasto znane było jako Neapolis; kończyła się tu Via Egnatia, był to też pierwszy europejski port dla kupców i podróżników z Bliskiego Wschodu. To tutaj wylądował św. Paweł w drodze do Filippi (zob. dalej) podczas swej pierwszej misji do Europy. W późniejszych latach port i twierdza nabrały militarnego znaczenia i kolejno znajdowały się w rękach Bizantyjczyków, Normanów, Frankonów, Wenecjan, Turków i (podczas obu wojen światowych) Bułgarów.

Stara Kavala

Pozostałości po Kavali tureckiej są z oczywistych względów zaniedbane, ale w dzielnicy Panagia powyżej portu zachowało się trochę interesujących XVIII- i XIX-wiecznych budynków. Jest to zdecydowanie najbardziej atrakcyjna dla turysty część miasta.

Najokazalszym i najciekawszym budynkiem jest wychodzący na przystań Imaret przy Odos Poulidou. Wydłużony, zwieńczony kilkoma kopułami gmach pokryty arabskimi napisami pierwotnie pełnił funkcję przytułku, w którym mieszkało trzystu softas (studentów teologii). Imaret, po wielu latach zaniedbania, ostatnio został wyremontowany i otwarto w nim restaurację. Budynek był darem Mohameda Alego, paszy Egiptu i założyciela dynastii, której ostatnim członkiem był król Faruk. Dom, w którym w 1769 r. urodził się Mohamed Ali, znajduje się natomiast na rogu Pavlidou i Mehmet Ali. To jedna z niewielu w Grecji okazji, by obejrzeć zamożny turecki dom z wykładanymi drewnianą boazerią pokojami gościnnymi, stajniami na parterze i haremem na piętrze; dozorcę przywołuje się dzwonkiem.

Inny dozorca oprowadza turystów po bizantyjskiej cytadeli (codz. 10.00-19.00); w sezonie na głównym dziedzińcu organizuje się pokazy tańca. Od twierdzy schodzi w dół, na północ od labiryntu wąskich uliczek w Panagii, w stronę Platia Nikotsara i dalej, akwedukt zbudowany za panowania Sulejmana Wspaniałego (1520-66) i wzorowany na akweduktach rzymskich.

Po drugiej stronie portu czynne są dwa umiarkowanie interesujące muzea. W Muzeum Archeologicznym (wt.-nd. 8.30-15.00; 400 dr), przy zachodnim krańcu nabrzeża, nie opodal Erithrou Stavrou, obejrzeć można piękną mozaikę z delfinami, zrekonstruowaną macedońską komorę grobową i liczne posążki z terakoty pokryte oryginalną farbą. W pobliżu, obok starego magazynu tytoniowego przy Odos Filippou, mieści się Muzeum Sztuki Ludowej i Współczesnej (codz. 9.00-11.00 i 18.00-21.00). Oprócz rozmaitych tradycyjnych strojów i sprzętu gospodarstwa domowego zgromadzono tu sporo interesujących eksponatów poświęconych uro­dzonemu w Kavali rzeźbiarzowi Polignotosowi Vigisowi.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.