Posted in Koumbari 1/róg Vasilis Sofias, D4; 8.30-14.00; zamkn. wt.; wstęp 200 dr. Te prywatne zbiory, przekazane państwu przez egipskiego kolekcjonera pochodzenia greckiego, Emmanuela Benakisa, który dorobił się fortuny na handlu egipską bawełną, omijane są — zdecydowanie niesłusznie — przez aż 90 procent turystów Eksponaty, raz-po raz czymś zaskakujące i fascynujące, obejmują turecką ceramikę mykeńską biżuterię, koptyjskie tkaniny, greckie stroje i wyroby artystów ludowych pamiątki po Byronie i wiele innych przedmiotów związanych z czasami Powstania Greckiego; zawędrowała tu nawet oryginalna zrekonstruowana sala przyjęć z egipskiego pałacu.
Wszystko to, plus biżuteria i inne przedmioty z kolekcji Heleny Stathatos, na pewno zasługuje na poświęcenie jednej czy dwóch godzin cennego czasu. Niestety, z powodu remontu aktualnie nieczynne są sale na piętrze, gdzie zwykle oglądać można malarstwo i sztychy poświęcone Atenom.
Do najciekawszych eksponatów, które trudno spotkać w innych miejscach, należą zbiory wczesnych greckich ewangelii, szat liturgicznych i przyborów mszalnych uratowanych przez greckich uchodźców z Azji Mniejszej w 1922 r. (sale 4 i 10). Są też oszałamiające hafty i ozdoby z różnych części wysp i lądu stałego (w suterenie) oraz wiele unikatowych materiałów historycznych dotyczących m. in. kreteńskiego polityka Eleftheriosa Venizelosa, Azji Mniejszej, Rewolucji Kreteńskiej (sala 9) i walki z Turkami podczas Powstania Greckiego w 1821 r. (na piętrze). Na uwagę zasługują też dwie wystawy wczesnych prac El Greco, z okresu, gdy malował w stylu bizantyjskim na ojczystej Krecie.
Od ruchu ulicznego można odpocząć w kawiarni na dachu, gdzie serwują smaczne przekąski i skąd roztaczają się piękne widoki na Ogrody Narodowe. Natomiast w sklepie obok wejścia można kupić książki poświęcone greckiej sztuce ludowej, płyty z muzyką regionalną i jedne z najlepszych w mieście plakatów.
