Dion

Starożytne DION, u podnóża Olimpu, było świętym miastem w Macedonii. W tym dawnym porcie (zanim morze cofnęło się) znajdowały się najważniejsze sanktuaria królestwa: przede wszystkim jedno poświęcone Zeusowi (od którego imienia wzięła się nazwa Dion lub Dios), ale także Demeter, Artemidzie, Asklepiosowi, a później bogom obcym w rodzaju egipskiej Izydy czy Serapisa. Ofiary Zeusowi składali tu przed rozpoczęciem wojen Filip II, a potem Aleksander. Znalezione inskrypcje dotyczące sporów granicznych, sojuszy wojskowych i innych istotnych spraw państwowych dowodzą, iż miasto odgrywało bardzo ważną rolę w królestwie Macedonii.

Turystów najbardziej jednak zainteresują mozaiki, świątynie i łaźnie odkopane w ciągu ostatnich pięciu lat (prace trwają zresztą nadal). Tutejsze zabytki ustępują co prawda grobowcom w Verginie, ale i tak należą do najdonioślejszych odkryć z historii i kultury starożytnej Macedonii. Bezwzględnie warto tu zajrzeć choćby na pół dnia, po drodze w rejon góry Olimp. We wsi DION (MALATHRIA), nieco na północ od plaży Litohoro, należy skręcić w boczną drogę w głąb lądu na wschód, obok ruin teatru. Ruiny (pn. 12.30-19.00, wt.-pt. 8.00-19.00, sb. i nd. 8.30-15.00; 400 dr) zachowały się w znakomitym stanie; przyczynił się do tego niecodzienny koniec miasta: w V w. po serii trzęsień ziemi mieszkańcy w popłochu opuścili budynki, które bardzo szybko pokryła spływająca z góry lawina błota. Główne udostępnione zwiedzającym wykopaliska to rozległe łaźnie publiczne, zewnętrzne mury obronne oraz sanktuaria Demeter i Afrodyty-Izydy. W tym ostatnim odkryto niewielką świątynię z posągiem bogini (można obejrzeć na miejscu). Najpiękniejsze odkopane do tej pory mozaiki (być może udostępnione już zwiedzającym)’ znajdują się w dawnej sali bankietowej i przedstawiają boga Dionizosa na rydwanie. Chrześcijań­skie bazyliki świadczą o randze miasta w IV i V w. n.e., kiedy Dion było siedzibą biskupa.

W niewielkim muzeum we wsi (te same godz., ten sam bilet co na teren wykopalisk) zgromadzono większość znalezisk archeologicznych. Wrażenie robią zwłaszcza rzeźby, znakomicie zachowane dzięki pokrywającej je warstwie błota; równie efektownie prezentują się liczne nagrobki i ołtarze. Na piętrze, obok bogatych zbiorów ceramiki i monet, obejrzeć można przedmioty codziennego użytku, w tym narzędzia chirurgiczne i stomatologiczne, pochodzące najprawdopodobniej z sank­tuarium Asklepiosa, boga sztuki lekarskiej.

Trzeba pamiętać, że nie można dostać się do wsi bezpośrednio od strony Olimpu — drogę zagradza bowiem poligon wojskowy.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.