Pierścień wiosek wokół góry Eksobourgo jest kolejnym przedmiotem zainteresowania turystów na Tinos. Sam ufortyfikowany szczyt (570 m n.p.m.), ze starożytnymi fundamentami, ruinami trzech weneckich kościołów i fontanną, można najszybciej zdobyć wspinając się po stromych schodach z KSINARY (koło rozjazdu z głównej drogi wyspy), siedziby katolickiego biskupa. Większość wiosek północno-środkowego Tinos ma ludność mieszaną wyznaniowo, lecz Ksinara i jej najbliższe otoczenie jest wyłącznie katolickie.

Na tej wietrznej wyspie domy katolików położone są w bardziej osłoniętych miejscach, z lepszą ziemią uprawną. Taki był wenecki sposób nagradzania tych, którzy się nawrócili, jak i swoich potomków. Jednak TRIPOTAMOS, na południe od Ksinary, jest całkowicie ortodoksyjne z najpiękniejszą — prawdopodobnie — architekturą w głębi wyspy. W ostatnich latach malownicze domy są wykupywane i odnawiane przez przyjezdnych.

W LOUTRO, następnej osadzie na północ od Ksinary, mieści się klasztor Urszulanek i szkoła robienia dywanów, którą można zwiedzać (trzeba wysiąść z autobusu przy zjeździe do SKALADO). Z KROKOS jest 40 minut pieszo do VOLAKAS, jednej z najwyżej położonych i najbardziej oddalonych wiosek na wyspie — wietrznej oazy wśród skał. Tutaj kilku starszych katolików wyplata piękne koszyki, zaliczane do najlepszych w Grecji. Jeśli warsztaty są zamknięte, można się napić i kupić koszyki (po rozsądnej cenie) w jednopiętrowej kawiarni, prowadzonej przez grecko-niemiecką parę.

W KOMI, 5 km za Krokos, można zboczyć do KOLIMBITHRES, wspaniałej podwójnej plaży: jedna jest dzika i wietrzna, druga osłonięta, z tawerną i pokojami do wynajęcia. Dzikie biwakowanie jest niedozwolone, nawet gdyby komary z bagna na to pozwoliły. Każdy autobus oznakowany „Kalloni” jedzie przez Komi.

Ze Skalado albo z Volakas można przejść pieszo do KOUMAROS, gdzie kolejne długie schody prowadzą w górę do Eksobourgo, lub minąć szczyt w stronę STENI i FALATADOS.

Ze Steni można złapać autobus jadący z powrotem do portu (7 razy dziennie). Po drodze na dół spróbuj zatrzymać się przy jednej z pięknych osad tuż poniżej ważnego XII-wiecznego klasztoru Kehrovouniou, gdzie Agia Pelagia zobaczyła we śnie ikonę. Zakonnice — jak przed wiekami — ciągle suną przez korytarze w kolorze lawendy i bezszelestnie przemykają pod łukami sklepień. DIO HORIA ma ładny ryneczek, gdzie bulgoczą fontanny. TRIANDAROS, zostało prawie całe wykupione przez Niemców. Ma ładną i niezbyt drogą tawernę I Le\ka.

Nie jest to lista wyczerpująca, opisująca wszystkie wioski na Tinos. Uzbroiwszy się w mapę i dobre buty, aby dać sobie radę z wieloma starymi szlakami, które wciąż służą wędrowcom można spędzić całe dnie w okolicy Eksobourgo i nigdy nie przechodzić dwa razy przez te same osady. Trzeba zabrać ze sobą ciepłe ubranie, zwłaszcza jeśli podróżuje się motorowerem, gdyż groźne góry za Volakas i równiną Livaderi są dość zimne przez cały rok.