Miasto KOS rozciąga się we wszystkich kierunkach od portu. Oprócz zamku (wt.-nd. 8.30-15.00; wstęp 400 dr), jego niewątpliwą atrakcją jest bogactwo rzymskich i hellenistycznych pozostałości, z których wiele odsłoniło trzęsienie ziemi w 1933 roku, a następnie odnowili je Włosi. Największą, pojedynczą budowlą jest starożytna agora, połączona mostem z zamkiem. Można tu dojść oznaczonym szlakiem z Platia Eleftherias obok Muzeum Archeologicznego (te same godziny otwarcia co zamek). Casa Romana (również te same godziny), pałacowy budynek rzymski z tyłu miasta oraz fragmenty starego miasta otoczone przez odeion i stadion — robią większe wrażenie oglądane z bliska. W obu budowlach dobrze zachowały się części posadzek z mozaikami, chociaż najciekawsze zostały przewiezione do Rodos — to co pozostało bywa przykryte kilkucentymetrową warstwą chroniącego żwiru.

Jest tu w gruncie rzeczy tyle rozbitych kolumn, uszkodzonych posągów i fragmen­tów płaskorzeźb leżących pomiędzy ruinami, że nikt nie wie co z nimi robić. Najbardziej interesujące fragmenty przechowywane są na zamku, gdzie większość

z nich leży rzucona, nie oznakowana i nie zauważana. Kilka kolumn, obecnie zastąpionych przez rusztowania, podpierało konary płatana Hipokratesa. To szacowne drzewo strzegło wejścia do zamku przez wieki. I chociaż nie jest tak stare, by pamiętać tego wielkiego lekarza, ma podstawy, aby być uznanym za jedno z najstarszych drzew w Europie. Obok znajduje się imponujący XVIII-wieczny meczet Hatzi Hassan. którego parter, podobnie jak w meczecie Defterdar przy Platia Eleftherias, zajęty został przez sklepy.

Kos szczyci się również, raczej podrobionym, „starym bazarem”: samotną uliczkąAsklepiejon i Platani dla pieszych, zatłoczoną tandetnymi butikami, ciągnącymi się z drogiego rynku przy Eleftherias aż do Platia Diagoras i samotnego minaretu obok strefy wykopalisk. Chyba jedyną prawdziwie starą rzeczą jest tutaj fontanna turecka z inskrypcjami, stojąca w miejscu, gdzie brukowana ścieżka dla pieszych przecina Odos Venizelou.