GITHION, starożytny port Sparty, to brama wjazdowa na malowniczy półwysep Mani i jedna z bardziej atrakcyjnych miejscowości na południu Grecji. Obok spokojnej przystani, do której z rzadka zawijają promy z Pireusu, Kithiry i Krety, ciągną się zgrabne dziewiętnastowieczne domki kryte dachówką. Niedaleko leży plaża, można też bez problemu wynająć pokój. Główną atrakcją turystyczną jest tu wysepka Marathonissi, w starożytności Kranae, połączona z lądem długim wąskim molo. Na wyspie, po uprowadzeniu pięknej Heleny z pałacu Menelaosa w Sparcie, zatrzymał się trojański książę Parys. Tutaj też na pierwszą randkę przychodzą zakochani.

Miasto

Marathonissi/Kranae to główna atrakcja, której wczesnym wieczorem warto poświęcić godzinę, by popływać ze skał w stronę latarni morskiej (uwaga na jeżowce). Pośród drzew i krzewów na wyspie wznosi się odrestaurowana niedawno wieża obronna. Została ona zbudowana w latach osiemdziesiątych XVII w. przez wyznaczonego przez Turków beja Mani i miała strzec przystani przed atakami nieposłusznych Greków. Budynek szumnie nazwano „Muzeum Mani”, mimo że nie dotarły jeszcze do niego żadne eksponaty.

Wysepkę i miasto można zobaczyć z wysokości, wchodząc po stromych, schodkowych uliczkach na wzgórze — starożytny akropol. W czasach rzymskich osada wokół akropolu, znana jako Larission, wzbogaciła się na eksporcie rozkolca — mięczaka, z którego otrzymywano purpurowy barwnik służący do farbowania cesarskich tog.

Obecnie znaczna część ruin znajduje się pod wodą, oglądać można natomiast pozostałości po rzymskim teatrze na północno-wschodnim krańcu miasta. Idzie się ok. 300 m drogą oznakowaną Tahidromio (poczta), która kończy się przy koszarach wojskowych obok znaku „STOP”. Teatr ma tylko 80 m średnicy, ale większość kamiennych ławek zachowała się w znakomitym stanie. Doskonale widać tu, jak w Grecji mieszają się ze sobą różne kultury i okresy: na terenie teatru postawiono bizantyjski kościół (obecnie zrujnowany), który z kolei wykorzystano przy budowie zewnętrznych murów koszar.