Posted in PILOS (PYLOS) to jakby mniejsza, mniej wyszukana wersja Nafplionu. Jak na wiejską Mesenię, jest to miejscowość całkiem do rzeczy, zwłaszcza jeśli porównać ją z Kalamatą. Miasto, ozdobione dwoma średniowiecznymi zamkami, wyróżnia się wspaniałą lokalizacją nad jedną z najpiękniejszych w całej Grecji” naturalnych przystani, zwaną zatoką Navarino. Trudno wyobrazić sobie lepszą bazę, z której można by wyruszać — samochodem bądź motorowerem (do wynajęcia na miejscu) — na wycieczki po tej części Peloponezu, zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę romantyczne skojarzenia z bitwą w zatoce Navarino i Homeryckim „piaszczystym Pylos”, gdzie mieszkał „mądry król Nestor”, którego pałac (zob. dalej) odkryto 16 km na północ (według innych poglądów, miastem Nestora i Neleusa miało być Pylos w Tryfylii). Transport publiczny nieco rozczarowuje — po południu trzeba nieraz po kilka godzin czekać na autobus.
Miasto
Największą atrakcją w Pilos są spacery alejkami na zboczu wzgórza i nadmorskimi uliczkami oraz zwiedzanie fortecy. Zgubić się w tym niedużym mieście praktycznie nie sposób; autobusy zatrzymują się w pobliżu centralnego placu, Platia Trion Navaron, i portu.
Platia Trion Nayaron ocieniony potężnym platanem i pachnący lipami prezentuje się nader wspaniale. Ze wszystkich stron otaczają go kawiarenki, zaś pośrodku wznosi się pomnik ku czci admirałów Codringtona, de Rigny’ego i von Heydena, którzy dowodzili siłami brytyjskimi, francuskimi i rosyjskimi w bitwie w zatoce Navarino. Nie opodal, przy ulicy Filellinion odchodzącej od głównego placu nad morzem, mieści się niewielkie muzeum (wt.-nd. 8.30-15.00; 200 dr), poświęcone oczywiście bitwie, a także znaleziskom archeologicznym w tym rejonie Grecji.
Więcej pamiątek po bitwie w zatoce Navarino zobaczyć można na wyspie Sfaktiria (Sfakteria), na wprost zatoki, gdzie znajdują się groby wielu filohellenów, kaplica i pomnik ku czci marynarzy rosyjskich. Latem pływają na wyspę niektóre łodzie rybackie. Pytać w kawiarniach w okolicy portu.
Głównym obiektem turystycznym w mieście jest jednak Neo Kastro (codz. 8.30-15.00), niedaleko portu, po południowej stronie zatoki (obok drogi do Methoni). „Nowy zamek” (stary, Paleo Kastro, leży po przeciwnej, północnej, stronie zatoki — zob. dalej) zbudowali Turcy w 1572 r.; arkady wokół murów ciągną się na długości 1500 metrów.
Przez dwa ostatnie stulecia zamek pełnił głównie funkcję więzienia; wewnętrzny dziedziniec podzielony był wysokimi murami na wąskie podwórka. Jak na greckie więzienie było to dość niezwykłe, zazwyczaj bowiem więźniowie w Grecji mogą się ze sobą swobodnie komunikować. Powodem takiego rozwiązania była bliskość półwyspu Mani — wśród mieszkańców zakładu karnego dominowali Manijczycy skazani za udział w wojnach klanowych.
W więzieniu tak często dochodziło do morderstw popełnianych na wrogach, że niezbędne było całkowite odizolowanie od siebie przedstawicieli poszczególnych klanów. Mury wewnętrzne zburzono ostatnio w ramach przerabiania zamku na muzeum archeologii podwodnej.
