Dokładnie na północ od Lewadii, przy głównej drodze do Lamii rozegrała się jedna z najsławniejszych bitew starożytności. Chodzi o Cheroneę, gdzie w 338 r. p.n.e. Filip Macedoński odniósł druzgocące zwycięstwo nad stworzoną przez Demostenesa koalicją Ateńczyków, Tebańczyków i Greków z Peloponezu. Klęska oznaczała w istocie koniec miast-państw, które od tej pory znalazły się pod panowaniem najeźdźców: najpierw Macedończyków, potem Rzymian.

Obok drogi we współczesnej HERONII stoi imponujący sześciometrowy kamien­ny lew z dawnego pomnika ku czci poległych w bitwie Tebańczyków (bądź też, jak twierdzą inni, Macedończyków). W pobliżu czynne jest niewielkie muzeum eks­ponujące lokalne znaleziska archeologiczne; powyżej wsi widać pozostałości po umocnieniach akropolu i teatrze u jego podnóża. Heronia była w starożytności niedużym prowincjonalnym miasteczkiem, w którym urodził się Plutarch (inne źródła jako miejsce urodzin Plutarcha podają Cheroneę).

Pole bitewne oddalone jest o 3 km na wschód, w stronę wsi AKONDIO, gdzie nad rzeką wznosi się macedoński kopiec grobowy.

Dalej na wschodzie, po kolejnych 20 minutach jazdy autobusem (5 dziennie, ostatni dość wcześnie) dociera się do wsi KASTRO, zaraz obok autostrady do Larissy. Kiedy przejść na drugą stronę autostrady, jakieś 100 metrów na południe (w kierunku Aten), za warsztatem Shella i sklepem z oponami, widać nie oznakowaną drogę, która po dwustu metrach dochodzi do mykeńskiej cytadeli Gla.

Prawie nie odwiedzane przez turystów GLA (wstęp wolny) otoczone jest aż trzema kilometrami cyklopich murów, a więc przewyższa zdecydowanie wielkością tak Tyryns, jak i Mykeny. Mimo to o miejscu tym właściwie nic nie wiadomo prócz tego, że było kiedyś wyspą na osuszonym w zeszłym stuleciu jeziorze Kopais i że być może stanowiło wysuniętą twierdzę Minian.

Mury i bramy miejskie nadal miejscami wznoszą się na wysokość pięciu metrów o liczą sobie niemal trzy kilometry długości. Wewnątrz odkryto pozostałości po prawdopodobnie mykeńskim pałacu; w potężnej budowli można wyróżnić megaron (salę tronową) i rozmaite pomieszczenia gospodarcze, ale archeologów zastanawiają istotne różnice w stosunku do typowych pałaców kultury mykeńskiej. Nieco dalej aktualnie prowadzi się prace wykopaliskowe na terenie przypuszczalnego targowiska. .

Właściwie gdziekolwiek by się udać, wszędzie widać pobudzające wyobraźnię ślady pradawnych budowli. Uwaga — czasami pojawiają się tam węże.